Renksizlikler dünyasına sürgüne gönderiyoruz kendimizi. Gönüllerimizi tek bir amaca odaklıyoruz. Bu amaç bir renk oluyor ve hayatımız tek rengin tonlarından ibaret oluyor. Mutluluktan uzak, hissiyatlardan yoksun. Bu duruma iten rn önemli sebeplerden biri şüphesiz dış dünyanın rekabetçiliği. Özellikle son yarım asırdan beri olağanüstü bir rekabet ruhuna bürünen toplumlar bireyi rekabet edebilmek için tek bir hedefe yani tek bir renge odaklamak zorunda bırakıyor.
Öylesine zihinler ki kölesi haline geliyoruz. Üstelik sürekli muvaffak olamama korkusu ile tehdit ediyor bilinçaltımız. Yaşamak bu kadar zor mu? Allah’a kul olmak, sizin yolunuz size demek. Aslında bu rekabete zorlayan en önemli faktörlerden biri de rızık mevzuusu sanırım. Çoğusu geçim derdinde. Kalan çoğusu da daha fazla maddi imkan peşinde. Mütevekkel olmamak işte bu yüzden hayatı çekilmez kılıyor.
Herkesin gittiği yolda rekabet edip başarıya ulaşmaya çalışmak az kazanım için çok uğraş anlamına geliyor.
Dünyamızın renkli olması ise tek renk olmasından çok daha kolay oysa ki. Rekabet dünyasından kendi zihniyetimizi arındırırsak bu konuda başarı elde ederiz. Tasavvufta masivadan kurtulmak denen bu olay günümüzün dünyasında her ruhun ilacı diye düşünüyorum.
Kişinin ruhundaki zamanın derinliği baskı ve stres altında sığlaşır, zaman çabuk geçer ve verimli olamayız. Halbuki rekabetsiz bir zihin baskıdan ve stresten uzakta olduğu için zaman derinleşir ve bereketlenir. Daha verimli olabiliriz.
Kendi ruhumuzun manzarasını renkli olarak yaşamak dileğiyle.
Erdem Ayaz 